Matura z matematyki na poziomie podstawowym jest jednym z najbardziej stresujących wydarzeń dla wielu maturzystów. To właśnie matematyka przysparza bowiem najwięcej trudności i najczęściej bywa przyczyną niezdania egzaminu. w dzisiejszym artykule podpowiemy, jak skutecznie przygotować się do matury i zminimalizować stres związany z rozwiązywaniem testu.
Przed przystąpieniem do nauki pamiętaj o odpowiednim zaplanowaniu powtórek. Systematyczne przyswajanie mniejszych partii materiału jest bowiem o wiele skuteczniejsze niż próba opanowania całej podstawy programowej w miesiąc. Powtórki rozpocznij już na początku klasy maturalnej.
Jeśli masz problem z samodzielnym podzieleniem zagadnień, korzystaj z kalendarza maturalnego Gdańskiego Wydawnictwa Oświatowego. Jest to zbiór ćwiczeń, pozwalający na codzienne rozwiązywanie zadań, na które będziesz musiał poświęcić jedynie kilkanaście minut. Jest to zeszyt ćwiczeń z odpowiedziami, dzięki czemu możesz zdecydować się na samodzielne przerobienie materiału.
Podstawą nauki każdego ucznia szkoły średniej pozostaje podręcznik “MATeMAtyka 3” wydawnictwa Nowa Era. Ogromną zaletą książki jest wygodny sposób prezentowania niewielkich porcji teoretycznej wiedzy, którą możesz gruntownie przerobić.
W powtórkach pomagają także arkusze maturalne. To właśnie zbiory, w których znajdziesz typowe zadania maturalne pozwolą optymalnie przygotować się do sprawdzianu wiedzy. Dodatkowo dzięki nim oswoisz się z budową testu, co zmniejszy stres podczas matury. Sięgaj jedynie po sprawdzone publikacje, które przygotowane zostały w zgodzie z obowiązującą podstawą programową.
Egzamin rozpocznij od przejrzenia całego arkusza. W ten sposób zobaczysz, jaki jest poziom trudności poszczególnych części egzaminu. Rozwiązywanie zadań warto rozpocząć od tych najłatwiejszych. Jeśli poświęcisz zbyt dużo uwagi najtrudniejszym z nich, możesz nie mieć wystarczająco dużo czasu na rozwiązanie pozostałych zadań. Lepiej zostawić je na później i wrócić do nich na końcu. Nie bój się przy tym pytań otwartych. Wielu uczniów błędnie zakłada, że rozbudowane pytanie musi być trudne. W rzeczywistości wiele z nich okazuje się dosyć prostych.